Hotel bereikt in St. Omer

Wow, wat rijdt het soepel in de acadiane. Monique heeft zich er, na een eerste proeftocht bij Wim, niet meer aan gewaagd, maar ik rij moeiteloos uur na uur door het heerlijke Franse landschap.
De aca rijdt zo'n 1 op 15 tot 1 op 16.5, afhankelijk van de hoeveelheid heuvels, rotondes en andere obstakels, dus iedere vier uur of 300+ km tanken we, vandaag twee keer.
De enige momenten dat het spannend wordt, is als we op de route nationale of snelweg een berg beklimmen. Terwijl auto's dan voortrazen met 110 km per uur, zakken wij verder en verder terug tot we met 50 á 60 km per uur de berg op razen, waarbij dat razen bij ons vooral in de motor zit.
Vandaag zijn we uiteindelijk niet naar Béthune gegaan, maar St. Olmer, zodat we morgen nog iets meer langs de kust door België rijden. Na de horreur van het hotel van gisteravond, hebben we nu een eenvoudig hotel in het centrum genomen. Dat is vast veel rustiger. In ieder geval oogt het, alhoewel ook klein, een stuk luxer. Nu wat eten in het stadje. Jas aan, want zonder zon is het hier net zo koud als in Nederland.